Wat gaat de tijd toch snel, al 7 weken voorbij
Door: Lizan van Rooij
Blijf op de hoogte en volg Lizan
06 Oktober 2016 | Australië, Manly
Hallo allemaal,
Het is alweer twee weken geleden dat mijn laatste verslag online kwam, maar er is weer van alles gebeurd dus tijd voor een nieuw verslag! Ik zit alweer bijna op de helft van mijn stage.. wat gaat de tijd toch ineens snel. Ik ben al 7 weken hier in Australië en heb het goed naar mijn zin.
Op zaterdag 24 september ben ik er in mijn eentje op uit gegaan. Ik ben om 06:30 uur opgestaan want ik ging een wandeling maken genaamd “Royal Coast Track”. Dit is een wandeling bij Royal National Park langs de kust en langs kliffen. Ik arriveerde daar om 10:30 uur en ben toen aan de tocht begonnen. Mijn plan was om van Bundeena naar Wattamolla te lopen (dit is ongeveer 10 km) en dan met een Uber, een soort taxi hier in Australië, terug. Maar toen ik in Wattamolla aankwam had ik helemaal geen bereik of internet, dus kon ik geen Uber bestellen. Op dat moment moest ik de keuze maken tussen liften, doorlopen of hetzelfde stuk terug. Liften durfde ik niet, dus die viel af. Doorlopen betekende nog meer dan 16 km in een onbekende omgeving. Ik besloot om dezelfde weg terug te nemen weer richting Bundeena, want ik moest zeker voor het donker terug zijn bij de haven. Eenmaal in Bundeena aangekomen kwam ik drie Nederlanders tegen met wie ik mee kon rijden naar het dichtstbijzijnde treinstation. Dit scheelde mij werkelijk gewoon 2 uur reizen! Het was ook nog eens heel gezellig in de auto. Erg leuk om zo weer eens Nederlanders tegen te komen. Ik heb deze dag zo’n 25 kilometer gelopen.. best vermoeiend al zeg ik het zelf.
’s Avonds ging ik uiteten met Didi, een klasgenootje van mij, en andere Nederlanders. Hier was ook een vuurwerk show, het voelde even alsof het oud op nieuw was, maar dat duurt toch nog wel eventjes.
Zondag 25 september was het de derde zondag op rij dat het regende hier in Australië.. Heb je eindelijk weekend, krijg je er zo’n weer voor terug. In de ochtend was het nog mooi weer, dus toen ben ik nog naar het strand gegaan, maar tegen de middag begon het te regenen en onweren. Katrin en ik besloten om naar Paddy’s Market te gaan om daar lekker te gaan shoppen. Het was erg gezellig en we hebben nog nooit zo goed met elkaar opgetrokken. We hadden beide ook erg zin om eindelijk te gaan verhuizen naar ons eigen plekje in Manly.
Op dinsdag lag er iets heel speciaals op mij te wachten in de brievenbus. Post uit Nederland en wel post van opa en oma! Was was dit een speciaal moment. Het voelde alsof ze zo dichtbij me waren. Er rolde ook wel even een traan over mijn wang, puur een traan van geluk. Ik vond het zo leuk om een kaart te ontvangen en te horen hoe het met ze gaat daar. Zo hoor ik dat ze alles onder controle hebben daar in Nederland en het helemaal goed met ze gaat.
En woensdag was het zover, we gingen verhuizen! Wat is het huis toch mooi! Ik ben er nu al verliefd op. Zoveel ruimte en leuke jonge mensen. We delen het huis met 2 anderen, dus eigenlijk heb je geen last van herrie zoals we in het hostel gewend waren. Heerlijk hier.
Donderdag 29 september stond er een vlucht op het programma naar de Whitsundays! Dit is een eilandengroep met 74 eilanden die allemaal witte stranden en blauwe zeeën hebben. De vlucht vertrok om 08:15, dus dat betekende vroeg het bed uit. En dat na de eerste nacht in het nieuwe huis. Heerlijk geslapen en de reis kon beginnen! Een binnenlandse vlucht blijkt toch heel anders te zijn dan de vluchten die ik in mijn leven meegemaakt heb. Zo mag je gewoon vloeistoffen meenemen in het vliegtuig en hoef je geen paspoort of niets te laten zien. De vlucht verliep goed, het was maar een korte vlucht van 2.5 uur dus niets te klagen. Eenmaal aangekomen op het Whitsundays Airport was het meteen al lekker warm. Er stonden transfer busjes klaar om me naar mijn verblijfplaats te brengen, namelijk Airlie Beach. Dit was een prima locatie. Het was een backpackers complex in een soort van regenwoud achtige omgeving. Ik deelde een kamer met 7 anderen, dus had een 8 persoonskamer. Deze kamer was erg ruim en bestond uit 4 stapelbedden. Ook de douche was ruim en alles was goed onderhouden. Het was een rustige kamer, je had geen last van de anderen en als je naar buiten keek zag je de planten en de bomen. Heel erg leuk. Deze dag was het echter niet zo’n mooi weer, het waaide hard en de lucht was grijs, dus heb vooral op bed gelegen.
Vrijdag 30 september stond de helikopter tour op het programma en ik was de co-pilot! Echt superleuk! Ik mocht voorin zitten met een koptelefoon op en kon zo alles meeluisteren wat er verteld werd. Informatie over wat voor verkeer er in de lucht was, waar we voor moesten opletten, maar ook wat er om me heen allemaal te zien was. Ik mocht helaas nergens aankomen… Het was echt adembenemend mooi! Ik heb hier echt geen woorden voor! Het was gewoon perfect en heerlijk om hier te zijn en dit vanaf de lucht te mogen zien.
De dag erna, zaterdag, ging ik oceaan raften. Dit was met een groep jongere mensen en we gingen op een raftboot door de Whitsundays eilanden raften. Allereerst gingen we naar een snorkelplaats waar we een uur hebben gesnorkeld. Dit was mijn eerste keer en het was een geweldige ervaring. Wat heb ik genoten. Het water was heerlijk warm, zo’n 23 graden, dus we hoefden geen wetsuit aan ik kon gewoon in mijn bikini het water in. Ik had een onderwatercamera bij om een poging te doen om vissen op de foto te krijgen, maar dit is niet helemaal gelukt. Maar geloof me, er zaten heel veel vissen en ook hele mooie! De Great Barrier Reef, wat ook bij de Whitsundays ligt, is een rijk van heel erg veel vissen. De clownsvis, Nemo, is hiervan afkomstig! Ik heb allemaal gekleurde vissen gezien, maar helaas geen Nemo. Vervolgens gingen we naar een uitzichtpunt waar we een prachtig uitzicht hadden. Daarna gingen we naar het witste strand dat er is, Whitehaven Beach, en hier kregen we onze lunch en hadden we tijd om te zwemmen en te genieten van het mooie weer. Daarna gingen we terug naar Airlie Beach, maar dat was niet zomaar een terugweg. We gingen hard, heel hard. Op een gegeven moment kregen we contact met een andere raftboot of dat we op hen wilden wachten want dan konden we samen teruggaan. Dit was een groot avontuur. We gingen in elkaars golven raften waardoor we bijna omvielen. Heel gaaf!
Zondag had ik een rustdag en hier heb ik goed gebruik van gemaakt. Aangezien mijn rug al verbrand was heb ik lekker in de schaduw en in de zon gezeten met mijn T-shirt aan, maar dat was geen ramp want ik ben alsnog verkleurd. Eindelijk!
Maandag ging mijn vlucht weer terug en ging ik eindelijk naar mijn nieuwe huis. Al mijn spullen uitgepakt en lekker gesetteld in mijn kamer. ’s Avonds Netflix gekeken op de tv. Heerlijk genieten hier!
En nu zijn we alweer bijna op het einde van mijn 7e stageweek hier. De stage bevalt nog steeds goed en het blijft leuk om hier iedere dag naartoe te gaan. Ook met de opdracht gaat het goed, dus hier maak ik me geen zorgen om.
Bedankt voor al jullie leuke reacties!
Kusjes, Lizan
Het is alweer twee weken geleden dat mijn laatste verslag online kwam, maar er is weer van alles gebeurd dus tijd voor een nieuw verslag! Ik zit alweer bijna op de helft van mijn stage.. wat gaat de tijd toch ineens snel. Ik ben al 7 weken hier in Australië en heb het goed naar mijn zin.
Op zaterdag 24 september ben ik er in mijn eentje op uit gegaan. Ik ben om 06:30 uur opgestaan want ik ging een wandeling maken genaamd “Royal Coast Track”. Dit is een wandeling bij Royal National Park langs de kust en langs kliffen. Ik arriveerde daar om 10:30 uur en ben toen aan de tocht begonnen. Mijn plan was om van Bundeena naar Wattamolla te lopen (dit is ongeveer 10 km) en dan met een Uber, een soort taxi hier in Australië, terug. Maar toen ik in Wattamolla aankwam had ik helemaal geen bereik of internet, dus kon ik geen Uber bestellen. Op dat moment moest ik de keuze maken tussen liften, doorlopen of hetzelfde stuk terug. Liften durfde ik niet, dus die viel af. Doorlopen betekende nog meer dan 16 km in een onbekende omgeving. Ik besloot om dezelfde weg terug te nemen weer richting Bundeena, want ik moest zeker voor het donker terug zijn bij de haven. Eenmaal in Bundeena aangekomen kwam ik drie Nederlanders tegen met wie ik mee kon rijden naar het dichtstbijzijnde treinstation. Dit scheelde mij werkelijk gewoon 2 uur reizen! Het was ook nog eens heel gezellig in de auto. Erg leuk om zo weer eens Nederlanders tegen te komen. Ik heb deze dag zo’n 25 kilometer gelopen.. best vermoeiend al zeg ik het zelf.
’s Avonds ging ik uiteten met Didi, een klasgenootje van mij, en andere Nederlanders. Hier was ook een vuurwerk show, het voelde even alsof het oud op nieuw was, maar dat duurt toch nog wel eventjes.
Zondag 25 september was het de derde zondag op rij dat het regende hier in Australië.. Heb je eindelijk weekend, krijg je er zo’n weer voor terug. In de ochtend was het nog mooi weer, dus toen ben ik nog naar het strand gegaan, maar tegen de middag begon het te regenen en onweren. Katrin en ik besloten om naar Paddy’s Market te gaan om daar lekker te gaan shoppen. Het was erg gezellig en we hebben nog nooit zo goed met elkaar opgetrokken. We hadden beide ook erg zin om eindelijk te gaan verhuizen naar ons eigen plekje in Manly.
Op dinsdag lag er iets heel speciaals op mij te wachten in de brievenbus. Post uit Nederland en wel post van opa en oma! Was was dit een speciaal moment. Het voelde alsof ze zo dichtbij me waren. Er rolde ook wel even een traan over mijn wang, puur een traan van geluk. Ik vond het zo leuk om een kaart te ontvangen en te horen hoe het met ze gaat daar. Zo hoor ik dat ze alles onder controle hebben daar in Nederland en het helemaal goed met ze gaat.
En woensdag was het zover, we gingen verhuizen! Wat is het huis toch mooi! Ik ben er nu al verliefd op. Zoveel ruimte en leuke jonge mensen. We delen het huis met 2 anderen, dus eigenlijk heb je geen last van herrie zoals we in het hostel gewend waren. Heerlijk hier.
Donderdag 29 september stond er een vlucht op het programma naar de Whitsundays! Dit is een eilandengroep met 74 eilanden die allemaal witte stranden en blauwe zeeën hebben. De vlucht vertrok om 08:15, dus dat betekende vroeg het bed uit. En dat na de eerste nacht in het nieuwe huis. Heerlijk geslapen en de reis kon beginnen! Een binnenlandse vlucht blijkt toch heel anders te zijn dan de vluchten die ik in mijn leven meegemaakt heb. Zo mag je gewoon vloeistoffen meenemen in het vliegtuig en hoef je geen paspoort of niets te laten zien. De vlucht verliep goed, het was maar een korte vlucht van 2.5 uur dus niets te klagen. Eenmaal aangekomen op het Whitsundays Airport was het meteen al lekker warm. Er stonden transfer busjes klaar om me naar mijn verblijfplaats te brengen, namelijk Airlie Beach. Dit was een prima locatie. Het was een backpackers complex in een soort van regenwoud achtige omgeving. Ik deelde een kamer met 7 anderen, dus had een 8 persoonskamer. Deze kamer was erg ruim en bestond uit 4 stapelbedden. Ook de douche was ruim en alles was goed onderhouden. Het was een rustige kamer, je had geen last van de anderen en als je naar buiten keek zag je de planten en de bomen. Heel erg leuk. Deze dag was het echter niet zo’n mooi weer, het waaide hard en de lucht was grijs, dus heb vooral op bed gelegen.
Vrijdag 30 september stond de helikopter tour op het programma en ik was de co-pilot! Echt superleuk! Ik mocht voorin zitten met een koptelefoon op en kon zo alles meeluisteren wat er verteld werd. Informatie over wat voor verkeer er in de lucht was, waar we voor moesten opletten, maar ook wat er om me heen allemaal te zien was. Ik mocht helaas nergens aankomen… Het was echt adembenemend mooi! Ik heb hier echt geen woorden voor! Het was gewoon perfect en heerlijk om hier te zijn en dit vanaf de lucht te mogen zien.
De dag erna, zaterdag, ging ik oceaan raften. Dit was met een groep jongere mensen en we gingen op een raftboot door de Whitsundays eilanden raften. Allereerst gingen we naar een snorkelplaats waar we een uur hebben gesnorkeld. Dit was mijn eerste keer en het was een geweldige ervaring. Wat heb ik genoten. Het water was heerlijk warm, zo’n 23 graden, dus we hoefden geen wetsuit aan ik kon gewoon in mijn bikini het water in. Ik had een onderwatercamera bij om een poging te doen om vissen op de foto te krijgen, maar dit is niet helemaal gelukt. Maar geloof me, er zaten heel veel vissen en ook hele mooie! De Great Barrier Reef, wat ook bij de Whitsundays ligt, is een rijk van heel erg veel vissen. De clownsvis, Nemo, is hiervan afkomstig! Ik heb allemaal gekleurde vissen gezien, maar helaas geen Nemo. Vervolgens gingen we naar een uitzichtpunt waar we een prachtig uitzicht hadden. Daarna gingen we naar het witste strand dat er is, Whitehaven Beach, en hier kregen we onze lunch en hadden we tijd om te zwemmen en te genieten van het mooie weer. Daarna gingen we terug naar Airlie Beach, maar dat was niet zomaar een terugweg. We gingen hard, heel hard. Op een gegeven moment kregen we contact met een andere raftboot of dat we op hen wilden wachten want dan konden we samen teruggaan. Dit was een groot avontuur. We gingen in elkaars golven raften waardoor we bijna omvielen. Heel gaaf!
Zondag had ik een rustdag en hier heb ik goed gebruik van gemaakt. Aangezien mijn rug al verbrand was heb ik lekker in de schaduw en in de zon gezeten met mijn T-shirt aan, maar dat was geen ramp want ik ben alsnog verkleurd. Eindelijk!
Maandag ging mijn vlucht weer terug en ging ik eindelijk naar mijn nieuwe huis. Al mijn spullen uitgepakt en lekker gesetteld in mijn kamer. ’s Avonds Netflix gekeken op de tv. Heerlijk genieten hier!
En nu zijn we alweer bijna op het einde van mijn 7e stageweek hier. De stage bevalt nog steeds goed en het blijft leuk om hier iedere dag naartoe te gaan. Ook met de opdracht gaat het goed, dus hier maak ik me geen zorgen om.
Bedankt voor al jullie leuke reacties!
Kusjes, Lizan
-
06 Oktober 2016 - 12:24
Janine:
Hey Lizan,
Wat een avonturen allemaal!
Wij snappen wel dat je het daar goed naar je zin hebt!
Ben al weer benieuwd naar het volgende verslag!
Groetjes Janine
-
06 Oktober 2016 - 17:00
Yvonne:
Hoi Lizan,
Dat was nog eens een verhaal, je hebt heel wat mee gemaakt en veel moois gezien.
Dat dit alles genieten zal zijn dat geloven wij wel.
Fijn dat het met de stageopdracht ook goed gaat, super!!!
Gr. Yvonne
-
06 Oktober 2016 - 18:06
Ton:
Hoi Lizan,
Je maakt heel wat mee daar down under, enje hebt al aardig wat kilometers gelopen door het Royal Natiional Park.Aan de foto s die wij gezien hebben lijkt het mij ook geweldig.Maar volgens mij ging je toch voor stage naar Australië. Ik heb gelezen en gehoord dat het goed gaat met de stageopdracht, geweldig toch. Nog veel succes met de dingen die je nog gaat ondernemen.
Groetjes Ton. -
06 Oktober 2016 - 19:14
Annemie De Haan:
Hoi Lizan
Ik denk dat je de tijd van je leven hebt daar geniet er nog maar van,
We blijven natuurlijk door mam al op de hoogte maar jou verslagen lezen is toch heel erg leuk.
Super dat je het zo fijn hebt
Groetjes ron lars en annemie -
06 Oktober 2016 - 19:30
Rianne:
Dag Lizan.
Wat een prachtige plaatjes. Heerlijk.
Geniet er nog van.
Groeten Rianne -
06 Oktober 2016 - 20:28
Lia:
Ha Lizan,
Dat is een goed teken, dat voor jou de tijd snel gaat! voor ons vliegt de tijd overigens ook voorbij.
Wat een vakantie (stage?) heb jij daar? Super wat je allemaal onderneemt en meemaakt. Geniet nog van al dat nieuwe. O ja, ook nog succes met de opdrachten voor de stage.
Groetjes, Lia -
07 Oktober 2016 - 10:59
Manon:
Hee Lizan,
Wat een prachtige foto's en wat een mooi verhaal weer! Geniet er nog maar van en veel succes met je stage!
Groet,
Manon -
07 Oktober 2016 - 18:45
Opa Piet:
Dag Lizan,
Geweldig wat een vakantie, of was het de stage? in elk geval om nooit te vergeten,
Dat met heel veel groetjes van oma An en opa Piet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
